ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਜਾਂ ਕੋਕੀਬੋਲਕਾ ਜਾਂ ਗ੍ਰੇਨਾਡਾ ਝੀਲ (ਸਪੇਨੀ: Lago de Nicaragua, Lago Cocibolca, Mar Dulce, Gran Lago, Gran Lago Dulce, ਜਾਂgo de Granada) ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਿਠੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਝੀਲ ਹੈ। ਟੇਕਟੋਨਿਕ ਮੂਲ ਦੀ ਅਤੇ 8,264 ਵਰਗ ਕਿਲੋਮੀਟਰ (3,191 ਵਰਗ ਮੀਲ) ਦੇ ਖੇਤਰ ਨਾਲ, ਇਹ ਮੱਧ ਅਮਰੀਕਾ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਝੀਲ ਹੈ, ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ 19 ਵੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਝੀਲ (ਖੇਤਰ ਦੁਆਰਾ) ਅਤੇ ਸਮੁੱਚੇ ਅਮਰੀਕਾ (ਦੋਨੋਂ ਮਹਾਦੀਪ) ਵਿੱਚ 9 ਵੀਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ, ਟੀਟੀਕਾਕਾ ਝੀਲ ਤੋਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਿਹੀ ਛੋਟੀ ਹੈ। ਸਮੁੰਦਰ ਤਲ ਤੋਂ 32.7 ਮੀਟਰ (107 ਫੁੱਟ) ਦੀ ਉੱਚਾਈ ਦੇ ਨਾਲ, ਝੀਲ 26 ਮੀਟਰ (85 ਫੁੱਟ) ਦੀ ਡੂੰਘਾਈ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਕਿਤੇ ਕਿਤੇ ਟਿਪੀਟਪਾ ਦਰਿਆ ਦੁਆਰਾ ਮਾਨਗੁਆ ਝੀਲ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਇਹ ਝੀਲ ਸਾਨ ਜੁਆਨ ਦਰਿਆ ਰਾਹੀਂ ਕੈਰੀਬੀਅਨ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿੱਚ ਜਾ ਗਿਰਦੀ ਹੈ, ਇਤਿਹਾਸਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਲੇਕਸੀਡ ਸ਼ਹਿਰ ਗਰੇਨਾਡਾ, ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ, ਇੱਕ ਅਟਲਾਂਟਿਕ ਬੰਦਰਗਾਹ ਬਣਾਉਂਦੀ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਗ੍ਰੇਨਾਡਾ (ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਮੁੱਚੀ ਝੀਲ) ਭੂਗੋਲਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਮਹਾਂਸਾਗਰ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ। ਸ਼ਾਂਤ ਮਹਾਂਸਾਗਰ ਬੜਾ ਨੇੜੇ ਹੈ ਔਮੇਤੇਪੇ ਦੇ ਪਹਾੜਾਂ (ਝੀਲ ਦੇ ਵਿੱਚ ਇਕ ਟਾਪੂ) ਤੋਂ ਦੇਖਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਝੀਲ ਕੈਰੀਬੀਅਨ ਸਮੁੰਦਰੀ ਡਾਕੂਆਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਤਿੰਨ ਮੌਕਿਆਂ 'ਤੇ ਗ੍ਰੇਨਾਡਾ' ਤੇ ਹਮਲਾ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਪਨਾਮਾ ਨਹਿਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਕੁਰਨੇਲੀਅਸ ਵੈਂਡਰਬਿਲਟ ਦੀ ਐਕਸੈਸਰੀ ਟ੍ਰਾਂਜ਼ਿਟ ਕੰਪਨੀ ਦੀ ਮਲਕੀਅਤ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਸਟੇਜਕੋਚ ਲਾਈਨ ਰਿਵਾਸ ਦੇ ਤੰਗ ਇਸਥਮਸ ਦੀਆਂ ਨੀਵੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਦੇ ਪਾਰ ਪ੍ਰਸ਼ਾਂਤ ਦੇ ਨਾਲ ਝੀਲ ਨੂੰ ਜੋੜਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਰੂਟ ਦਾ ਲਾਭ ਲੈਣ ਲਈ ਇਕ ਅੰਤਰਸਾਗਰ ਨਹਿਰ, ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਨਹਿਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਪਰ ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਪਨਾਮਾ ਨਹਿਰ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਕਰ ਲਈ ਗਈ ਸੀ। ਪਨਾਮਾ ਨਹਿਰ ਦੇ ਨਾਲ ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਲਈ, ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ 1916 ਦੀ ਬਰਾਂਇਨ-ਚਾਮੋਰੋ ਸੰਧੀ ਵਿੱਚ ਇਸ ਰੂਟ ਤੇ ਨਹਿਰ ਦੇ ਸਾਰੇ ਅਧਿਕਾਰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰ ਲਏ ਸਨ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਇਸ ਸੰਧੀ ਨੂੰ 1970 ਵਿੱਚ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਤੇ ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਦੋਹਾਂ ਨੇ ਆਪਸੀ ਤੌਰ ਤੇ ਰੱਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ, ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਵਿਚ ਇਕ ਹੋਰ ਨਹਿਰ ਦਾ ਵਿਚਾਰ ਅਜੇ ਵੀ ਕਦੇ ਕਦੇ ਸਿਰ ਚੁੱਕਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ: ਜਿਵੇਂ ਈਕੋਕਨਾਲ ਪ੍ਰਸਤਾਵ। 2014 ਵਿੱਚ ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਹਾਂਗਕਾਂਗ ਦੀ ਨਿਕਾਰਾਗੁਆ ਕੈਨਾਲ ਡਿਵੈਲਪਮੈਂਟ ਇਨਵੈਸਟਮੈਂਟ ਕੰ. (HKND) ਨੂੰ 40 ਬਿਲੀਅਨ ਅਮਰੀਕੀ ਡਾਲਰ ਦੀ ਲਾਗਤ ਨਾਲ ਨਿਕਾਰਗੁਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਹਿਰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ 50 ਸਾਲ ਦੀ ਰਿਆਇਤ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜਿਸ ਦੀ ਉਸਾਰੀ ਦਸੰਬਰ 2014 ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਕੇ 2019 ਤੱਕ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ ਜਾਣੀ ਸੀ। ਨਹਿਰ ਦੇ ਵਾਤਾਵਰਣ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਰੋਸ ਅਤੇ ਵਿੱਤ ਸੰਬੰਧੀ ਪ੍ਰਸ਼ਨਾਂ ਨੇ ਪ੍ਰੋਜੈਕਟ ਬਾਰੇ ਸ਼ੱਕ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।